خواص اسید اکریلیک
خواص polyacrylic acid به میزان زیادی بستگی به نوع الکلی دارد که استر ها از آن استفاده می شوند و این محصولات را به وجود می آورند. معمولا الکل های با وزن مولکولی پایین تر پلیمر های سخت تری تولید می کنند. آکریلات ها عمدتا نرم تر از متاکریلات ها می باشند. این مواد مقاومت بالایی نسبت به شست و شو دارند و نسبت به مالش و سایش مقاومت خوبی از خود نشان می دهند. به علاوه نامحلول بودن آن موجب می شود تا نسبت به روغن و گریس مقاوم باشند. در نتیجه لکه های روغن و سایر آلودگی ها بدون آسیب رسیدن به سطح به راحتی پاک می شوند.
این پلیمر ها رنگدانه را به راحتی قبول می کنند و برای آن ها می توان از رنگدانه های ارزان قیمت نیز استفاده نمود.
کاربرد اسید اکریلیک
بازار اکریلیک اسید در طول سال‌ها رشد کرده و کاربرد این ماده در بخش‌های مختلف، از محصولات آرایشی، مانند ناخن‌های اکریلیک گرفته تا استفاده در صنایع شیمیایی افزایش یافته است. مصرف اکریلیک اسید مطابق با سازمان‌های بهداشتی در آمریکا دارای اختلافات زیادی بوده و استفاده از آن در محصولات مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. به طور سنتی، اکریلیک اسید به عنوان یک ماده‌ی خام در تهیه‌ی صنعتی استرهای اکریلیک کاربرد دارد. این استرهای اکریلیک مانند متیل اکریلیک، اتیل اکریلیک و غیره، برای تهیه‌ی رزین‌های مبتنی بر حلال مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این حال، به واسطه‌ی نگرانی‌های زیست محیطی، تولید آن متوقف شده است. علاوه بر این، اکریلیک‌های مبتنی بر آب در پوشش‌های خانگی و در محصولات مختلف دیگر مانند نقاشی، کاغذ، چسب، پوشش‌ها، صنعت رنگ و واکس به طور گسترده توسعه یافته‌اند. با بررسی‌های بیشتر، یک رده از ترکیبات به عنوان پلی اکریلیک‌ها به کمک اکریلیک اسیدها توسعه یافته‌اند که در ساخت غلیظ‌کننده‌ها و دیسپرس‌کننده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. از دهه‌ی گذشته، مصرف اکریلیک در دو حوزه‌ی خاص به شدت محبوب شده است: تولید پلیمرهای فوق‌جاذب و پلیمرهای مواد شوینده. گزارش شده که این پلیمرهای فوق‌جاذب منحصر به فرد تقریبا 30 درصد از مصرف اکریلیک اسید جهانی را به خود اختصاص داده‌اند. اساساً، پلیمرهای فوق‌جاذب یک ویژگی منحصر به فرد به منظور جذب دارند. این مواد می‌توانند تا 100 برابر وزن خود رطوبت نگه‌دارند. این امر باعث شده تا آنها یک بخش جدایی ناپذیر در تولید پوشک‌های بچه باشند. به طور خلاصه، اکریلیک اسید یک ماده‌ی شیمیایی بوده که برای تولید پلیمرها، پارچه‌ها، صنایع جوهر، محصولات مصرفی، پلاستیک‌ها، عوامل کیلیت‌ساز، پوشش‌های مبتنی بر آب و اغلب در صنایع بسته‌بندی غذایی با دستورالعمل‌های دقیق از سازمان‌های بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد.
از آنجا که اکریلیک اسید ناپایدار تمایل بالایی به تشکیل پلیمرها دارد، این ماده در مخازن ذخیره‌سازی ساخته شده از آلومنیوم، فولاد، شیشه و آهن ذخیره می‌شود. همچنین این ماده در کوپلیمر‌هایی نظیر استایرن، بوتادین، ترکیبات وینیل، اکریلونیتریل هم استفاده می‌شود.
تولید اکرلیک اسید
تولید اسید آکریلیک از پروپیلن صورت می گیرد. خود پروپیلن یک محصول جانبی حاصل از تولید اتیلن و بنزین می باشد. در گذشته اکریلیک اسید با هیدرولیز آکریلونیتریل نیز تولید شده بود، اما این اتفاق زمانی رخ می داد که از اکسید شدن پروپان، ماده حاصل می شد. این روند تولید به طور کلی کنار گذاشته شد زیرا به همراه آن محصولات جانبی آمونیوم تولید می شد، که باید از آن جدا گردد.
پروپان یک ماده خام به مراتب ارزان تر از پروپیلن است، یک مسیر جایگزین برای روند تولید اسید آکریلیک، اکسیداسیون انتخابی یک مرحله ای پروپان است. در واقع اکریلیک اسید توسط اکسیداسیون فاز بخار پروپیلن تولید می شود. این فرایند شامل دو راکتور است که راکتور اول پروپیلن را به آکرولئین تبدیل می کند و دوم تبدیل آکرولئین به اسید اکریلیک. گاهی اسید اکریلیک نیز به طور طبیعی توسط برخی از گونه های جلبک تولید می شود.
مهم ترین کاربرد اسید اکریلیک
همانطور که میدانید اسید اکریلیک ماده پر مصرفی است و در صنایع مختلف و در انجام بسیاری از فرآیندها و آزمایشات علمی هم از این ماده استفاده می شود و برای شناخت بهتر ضروری است که به مهم ترین کاربرد اسید اکریلیک پرداخته شود که مهم ترین این موارد عبارتند از:
*در تولید مواد شوینده
*در صنایع رنگرزی و تولید رنگ
*ساخت انواع پلاستیک ها
*تولید و تهیه مواد آرایشی و بهداشتی
*صنایع چرم سازی
*ترکیبات پشتی و فرش
شرایط نگهداری اکریلیک اسید
اکریلیک اسید را در ظروفی از جنس فولاد ضد زنگ، تانکر یا مخزن های آلومینیومی وبشکه های پلی اتیلنی حمل و نقل و نگهداری می کنند. این ماده به گرما و نور خورشید حساس است، بنابراین باید در جای خشک و خنک و به دور از تابش مستقیم نور خورشید قرار گیرد.
در خصوص حمل و نقل آن باید این نکات را درنظر گرفت که اسید آکریلیک جزو مواد خطرناک، خوردنده و تخریب کننده محیط زیست می باشد، بنابراین در نگهداری آن باید نکات ایمنی را رعایت نمود و از ذخیره سازی این ماده در دمای بالاتر از 40 درجه ی سانتی گراد خودداری کرد.