شبکه فیبر نوری پسیو

انواع مختلفی از شبکه های نوری پسیو (PON) وجود دارد. یکی از رایج ترین آنها شباهت زیادی به شبکه پسیو CATV دارد. اما از فیبر نوری به جای کابل کواکسیال استفاده می شود. بسیاری از تجهیزات پسیو شبکه برای پشتیبانی از انواع مختلف توپولوژی شبکه فیزیکی در دسترس هستند. کانکتور یا کوپلر های نوری هسته اصلی هر PON هستند. یک کانکتور نوری ممکن است دو یا چند سیگنال نوری را در یک خروجی واحد ترکیب کرده یا یک ورودی نوری واحد را گرفته و آن را به دو یا چند خروجی جداگانه توزیع کند. در تصویر زیر مثالی از کوپلر 1 × 6 آورده شده است. این کوپلر در حال تقسیم یک سیگنال ورودی واحد به شش خروجی است.

بنابراین PON یک شبکه ارتباط از راه دور است که اطلاعات را از طریق خطوط فیبر نوری منتقل می کند. این نوع شبکه پسیو است زیرا از تقسیم کننده هایی که به منبع نیرو احتایج ندارند برای هدایت داده های ارسال شده از یک مکان مرکزی به مقاصد مختلف استفاده می کند.

فیبر نوری

تقسیم بندی کلی شبکه اکتیو

یک شبکه اکتیو شامل حداقل یک منبع ولتاژ یا منبع جریان است که می تواند به مدت نامحدود انرژی شبکه را تأمین کند. با توجه به نوع تجهیزات پسیو و اکتیو که در یک شبکه اکتیو به کار می رود دو نوع شبکه اکتیو مسی و شبکه اکتیو فیبر نوری وجود دارد.

شبکه مسی اکتیو

بر خلاف شبکه های مسی پسیو مانند شبکه پسیو CATV خانگی که فقط می توانید تعداد محدودی تلویزیون را به این نوع پچ کورد شبکه متصل کنید، دریک نمونه از شبکه اکتیو CATV خانگی، یک کابل وارد خانه می شود و به یک تقویت کننده توزیع سیگنال وصل می شود. تقویت کننده توزیع، سیگنال را از ارائه دهنده کابل دریافت کرده و آن را چند برابر می‌کند. هر خروجی از تقویت کننده توزیع دارای قدرت سیگنالی تقریباً برابر با قدرت سیگنال موجود در کابل ورودی از ارائه دهنده کابل است. دیگر نیازی به چند سیستم نبوده و یک کابل جداگانه از تقویت کننده توزیع به هر تلویزیون هدایت می شود.

بنابراین شبکه اکتیو مسی بر مشکل قدرت سیگنال که شبکه پسیو وجود داشته غلبه می کند. با این حال برای تامین این سطح از توزیع نیاز به قدرت دارد. شاید از مشکلات آن به این اشاره کرد که اگر تقویت کننده توزیع خراب شود ، همه تلویزیون ها سیگنال های خود را از دست می دهند. اگر تقسیم کننده تقویت کننده توزیع به طور تصادفی از برق جدا شود، همین امر صادق خواهد بود.

شبکه نوری اکتیو

یک شبکه نوری اکتیو شباهت زیادی به شبکه مسی اکتیو CATV خانگی دارد. یک فیبر نوری به جای تقویت کننده توزیع به یک سوئیچ متصل می شود. سوئیچ داده ها را برای هر کاربر جداگانه پخش می کند. یک کابل جدا از سوئیچ به هر کاربر اختصاص می یابد. این نوع شبکه اکتیو نبز بر مشکل قدرت سیگنال نیز چیره شده است. با این حال .اگر سوئیچ خراب شود ، همه کاربران دسترسی به داده های ورودی را از دست می دهند. در صورت قطع برق سوئیچ نیز همین امر صادق خواهد بود.

همچنین تقویت کننده های نوری در شبکه های نوری اکتیو (DWDM ، CATV ، SDH و غیره) برای تقویت سیگنال های نوری استفاده می شوند. مودم فیبر نوری از تجهیزات اکتیو می باشد که می توان در یک شبکه اکتیو از آن استفاده کرد.

تفاوت شبکه نوری اکتیو و پسیو

همانطور که اشاره شد، یکی از تفاوت های اصلی دو زیر مجموعه ی اکتیو شبکه (active network) و پسیو شبکه (passive network)، میزان و نوع استفاده آنها از قطعات برقی است. اما این قطعا تنها تفاوت این دو شبکه نیست. برخی دیگر از این تفاوت ها شامل موارد زیر می باشند:

تفاوت در توزیع سیگنال

در شبکه نوری اکتیو مشترکان دارای یک رشته فیبر نوری مجزا و اختصاصی می باشند. به این معنا که هر کاربر پهنای باند اختصاصی دریافت می کند که با دیگران به اشتراک گذاشته نمی شود. این درحالی است که در شبکه های PON یا نوری پسیو، کاربران رشته های فیبر نوری را برای بخشی از شبکه به اشتراک می گذارند. همچنین این تفاوت های ساختاری در شبکه نوری اکتیو و پسیو، باعث به وجود آمدن نتایج متفاوت می شود. برای مثال، در صورتی که مشکلی در یک شبکه ی پسیو به وجود بیاید، پیدا کردن منبع این مشکل دشوار خواهد بود، درحالی که در یک شبکه نوری اکتیو این مشکل وجود نخواهد داشت.

تفاوت در تجهیزات

همانطور که پیش تر اشاره شد، شبکه نوری اکتیو با استفاده از تجهیزات شبکه ای سیگنال های نوری را منتقل می کنند، درحالی که در شبکه ی زیر شاخه ی پسیو شبکه، یعنی شبکه یا PON نوری پسیو، هیچگونه وسیله الکتریکی در هدایت سیگنال ها، به جز در دو سر انتهایی آنها وجود ندارد.

تفاوت در هزینه

اگر شما هم درحال حاضر یک شبکه (حتی شبکه غیر فیبری) داشته باشید، حتما می دانید که منشا اصلی هزینه ها نگه داری و تجهیزات حفظ و تامین برق و نیرو هستند. با این حال، شبکه های پسیو دارای هزینه های کمتری هستند، چرا که آنها از تجهیزات کمتری استفاده می کنند و به برق زیادی احتیاج ندارند. در نتیجه هزینه راه اندازی یک پسیو شبکه ارزان تر از اکتیو شبکه خواهد بود.

تفاوت در مسافت تحت پوشش

شبکه نوری اکتیو در امر پوشش دادن و میزان مسافت خدمات رسانی معمولا از پچ کورد شبکه های پسیو جلوتر هست، به طوری که یک شبکه AON می تواند تا مسافت 100 کیلومتر را تحت پوشش خود قرار دهد، اما مسافتی که شبکه های پسیو می توانند کاربران خود را تحت پوشش بگیرند نهایتا به 20 کیلومتر محدود می شود. بدین ترتیب کاربران این شبکه ها باید از نظر جغرافیایی در فاصله کمتری با منبع اصلی دیتا قرار داشته باشند.


کابل کواکسیال

کابل کواکسیال نوعی کابل است که یک هسته مرکزی مسی با پوشـش پلـی‌ اتـیلن دارد در ضمن دارای کلافـی از جـنس مفتول مسی است که به عنوان عایق نیز جهت جلوگیری از افت جریان ولتاژ عمل می‌ کند. با توجه به این‌ که در برخی از صـنایع الکترونیکی کاهش جریان ورودی و همچنین وجود کمترین اختلاف بین جریان ورودی و جریان خروجـی از اهمیـت بـسیار بالایی برخوردار است به همین خاطر در جهت دستیابی به این کیفیت مقاومت و کارایی از کابل‌ های کواکسیال استفاده مـی‌شـود. برای نمونه یکی از مـوارد مصـرف ایـن محصول استفاده در برخی از صنایع الکترونیکی نظیر ابزار دقیق، ساخت آنتن‌هـای تلویزیـونی و دوربین‌هـای مدار بسته اشاره کرد. گاهی نیز در صنایع مخابراتی مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

این نوع کابل به دلیل دارا بـودن کـلاف مسـی بـر روی هسـته مرکزی قابلیت محافظت از جریان ورودی و جلوگیری از افت جریان را نیز دارد. به طور کلـی مـی تـوان این طور بیان کرد که در بسیاری از صنایع الکترونیکی ظریف دارای کاربرد می‌ باشد بنابراین این میزان بهره‌ گیری بالا از این محصول سینی کابل سبب می‌شود آشنایی کاربران با چگونگی تعمیر این محصولات در صورت خرابی از اهمیت بالایی برخوردار باشد.

کابل کواکسیوال

تعمیر کابل کواکسیال

در مقدمه بالا شما به طور کلی با کابل های کواکسیال آشنا شدید. ادامه مطلب را پی بگیرید تا به نحوه تعمیر یک کابل کواکسیال آشنا بشوید. برای تعمیر یک کابل کواکسیال آسیب دیده حتما لازم است که دلایل مختلفی را بررسی نماییم. ما برای تعمیر این کابل‌های کواکسیال به موارد زیر نیازمندیم :

چسب حرارتی، کاتر، اتصال دهنده کابل و همچنین قلم‌موی رنگ.

مراحل مختلف تعمیرات کابل کواکسیال

ابتدا در مرحله اول به وسیله چسب حرارتی بریدگی‌ها و شکاف‌های احتمالی بر روی کابل خود را به خوبی می‌ پوشانیم، بعد از آن در مرحله دوم قسمت‌های آسیب دیده کابل را به وسیله کاتر از کابل جدا می‌نماییم حالا به مرحله سوم می‌ رسیم که نیاز به شرحی مفصل‌ تر دارد. در مرحله سوم، اتصال بخش‌های انتهایی و آسیب دیده انجام می شود.

بعد از آن که قسمت‌های آسیب دیده را توسط کارتر از کابل جدا کردید نیاز است که بخش‌های انتهایی را به بخش جدا شده پیچانده و متصل نماییم. توجه داشته باشید که این کار را با پیچاندن قسمت دارای پوشش سیاه رنگ کابل آغاز کنید. بعد از آن، قسمت نقره‌ای رنگ را روی پوشش و روکش خارجی کابل تا بزنید. حالا باید قلموی رنگ را بردارید و با استفاده از چسب برق مایع، روی لایه جدید یک پوشش عایق تازه به وجود بیاورید. یادتان باشد پیش از اتصال سیم‌ها به یکدیگر باید صبر کنید تا چسب مایع حسابی خشک بشود.

مراحل تعمیر کابل کواکسیال 2چنانچه این کار را با دقت و کاملا طبق مراحل بالا انجام بدهید کابل کواکسیال شما به طور کامل رفع ایراد خواهد شد. اما چنانچه بعد از اتمام تمام مراحل و با توجه به این نکته که اطمینان حاصل کرده‌اید مراحل کار تعمیر سینی کابل را به طور دقیق انجام داده‌اید، همچنان کابل شما دچار نقصان و عیب و ایرادی بود، راه دیگری ندارید جز این‌که کابل را تعویض نمایید. در این موارد بهتر است برای رفع ایراد قبلی تلاش مجدد ننمایید.


ترانس (Transformer) چیست؟

در این مقاله می خواهیم به پرسش ترانسفورماتور چیست و چگونه کار میکند ؟ پاسخ بدهیم اما پیش از آن بهتر است بدانید در سال 1831 ترانسفورماتور بر اساس قانون القای الکترومغناطیسی فاراده، اختراع شد. پاسخ به این سؤال مهم که ترانس دست دوم چیست؟ مستلزم دانستن اطلاعاتی راجع به قانون الکترومغناطیسی فاراده، ساختمان ترانسفورماتور و کاربردهای مهم آن است.

قانون القای الکترومغناطیسی فاراده چیست؟

هرگاه در اتصال یک سیم برق یک سیم جریان الکتریسیته عبور کند، حول آن سیم میدان مغناطیسی ایجاد می شود، عکس قضیه نیز درست است، یعنی هرگاه یک سیم را در یک میدان مغناطیسی حرکت دهیم، در آن سیم جریان الکتریسیته تولید می شود.

کاربرد ترانسفورماتور

هر چه حرکت سیم در میدان مغناطیسی سریع تر باشد ولتاژ بیشتری تولید می شود. هرچه بیشتر سیم را حلقه حلقه کنیم و آنگاه آن را حرکت دهیم، ولتاژ بیشتری تولید می شود. پس به این ترتیب ترانسفورماتور متولد شده است. در ترانسفورماتور نیز همین است، به این شکل که در سیم پیچ اولیه جریان برق وجود دارد، جریان برق متناوبی که در ثانیه 50 بار جهت آن تغییر می کند.

هرگاه این جریان از ولتاژ 0 به حداکثر ولتاژ برسد، یک میدان مغناطیسی در سیم پیچ ثانویه ایجاد شده و به دنبال آن در سیم پیچ ثانویه نیز یک واحد ولتاژ القا می شود. وقتی هم جهت جریان در سیم پیچ ثانویه معکوس می شود، جریانی با ولتاژ معکوس به سیم پیچ ثانویه القا می‌شود؛ این عمل در ثانیه 50 مرتبه تکرار می شود. به بخشی از پاسخ سؤال ترانس برق چیست؟ رسیدیم. ترانس محلی برای ایجاد جریان الکتریسیته در سیم پیچ است.

پاسخ به سؤال ترانس چیست؟

ترانس وسیله‌ایست که با خدمتی که انجام می دهد، مانع تلفات انرژی الکتریکی در مسیر می شود. چگونه؟

اجازه دهید از رابطه ای که بین توان اتلافی جریان و میزان شدت جریان وجود دارد، بیشتر توضیح دهیم. از رابطه‌ی زیر استفاده می شود که میزان توان اتلافی با مجذور شدت جریان رابطه ی مستقیم دارد، در نتیجه هرگاه بخواهیم توان اتلافی را کم کنیم، ساده‌ترین، مؤثرترین و کوتاه ترین راه، کاهش شدت جریان الکتریسیته است.

برای این که شدت جریان را کاهش دهیم، می توانیم ولتاژ را افزایش دهیم و این کار را ترانسفورماتور برای ما انجام می دهد. بخش دیگری از پاسخ به سؤال مهم ترانس چیست؟ در اینجا پاسخ داده شد.

ترانس چیست؟

اصول کار ترانسفورماتور بر دو اصل بنا شده است:

جریان برق متناوب، میدان مغناطیسی متناوب پدید می آورد.

میدان مغناطیسی متناوب می تواند جریان برق متناوب در یک سیم پیچ تولید کند.

جریان در سیم پیچ اولیه موجب ایجاد میدان مغناطیسی می شود. چون هردوسیم پیچ بر روی یک هسته ی آهنی یا هسته ای که دارای نفوذپذیری مغناطیسی زیادی است، پیچیده شده است، میدان مغناطیسی به سرعت به سیم پیچ ثانویه رسیده و موجب القای جریان در سیم پیچ ثانویه می‌گردد.

کاربرد ترانسفورماتور در شبکه قدرت

امروزه شاهد استفاده از ترانسفورماتور در بسیاری از صنایعی هستیم که به برق مربوط میشوند. مهمترین کاربرد ترانسفورماتور در شبکه برق کاهش ولتاژ در سمت مصرف کننده جریان و از طرفی افزایش ولتاژ در سمت تولید کننده است. این کاهش و افزایش ولتاژ در شبکه باعث می‌شود تا اتلاف بر اثر انتقال انرژی از تولید کننده به مصرف کننده به حداقل برسد. در تمامی دستگاه هایی که مصرف کننده انرژی الکتریکی هستند و در آنها کاهش و یا افزایش ولتاژ باید رخ دهد، استفاده از ترانسفورماتور لازم و ضروری است‌.

به منظور این هدف از ترانسفورماتور سه فاز استفاده می‌شود. ناگفته نماند که کاربرد ترانسفورماتور فقط به شبکه قدرت محدود نمیشود، به منظور ایزولاسیون الکتریکی در تجهیزات الکتریکی برای نقش حفاظتی از ترانسفور ایزولاسیون استفاده می‌شود. برای آگاهی بیشتر با کار ترانس چیست در ادامه با ما همراه باشید.

کاربرد ترانسفورماتور در صنعت

یکی دیگر از پاسخ‌هایی که می‌توان به سؤال کاربرد ترانس دست دوم چیست، داد کاربرد آن در صنعت است. انرژی الکتریکی تولید شده در نیروگاه پس از انتقال به مصرف کننده به اشکال مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. دستگاه‌هایی که مصرف کننده انرژی الکتریکی تولید شده هستند، به نحوی طراحی شده‌اند که برق تولیدی نیروگاه را به همان شکل و سطح ولتاژی که هست و هنگام دریافت داشته، آن را مصرف کنند. اما در برخی موارد و بعضی از کاربردها لازم است تا برای مصرف سطح ولتاژ تغییر پیدا کند.

برای این منظور می‌توان ترانسفورماتور معمولی جوشکاری را مثال زد که به منظور ایجاد جریان بالا در خروجی، باید سطح ولتاژ را کاهش دهد. لازم به ذکر است که در برخی موارد هدف از استفاده فقط جنبه ایزولاسیون الکتریکی به منظور حفاظت را دارد که در این موارد از ترانسفورماتور یک به یک استفاده می‌شود.

کاربرد ترانسفورماتور در الکترونیک قدرت

تا این قسمت از مقاله به طور کلی با ترانسفور چیست و چگونه کار می‌کند آشنا شدید، یکی دیگر از کاربردهای ترانسفور در الکترونیک قدرت است. مواردی که در بالا اشاره کردیم کاربردهایی هستند که در آنها از ترانسفورماتور با فرکانس برق شهر استفاده می‌شود. اما امروزه با پیشرفت الکترونیک قدرت استفاده از ترانسفورماتورهایی که فرکانس بالا دارند، رایج شده است.

در مبدل‌هایی که قدرت ولتاژ خروجی آنها ایزوله شده است از ترانسفورماتور استفاده می‌شود. در این نوع مبدل ابتدا برق AC شهر به DC تبدیل می‌شود. بعد از آن در فرکانس بالا با استفاده از سوئیچینگ برق AC با فرکانس بالا تولید شده. بعد از آن از یک ترانسفورماتوری که فرکانس بالایی دارد به منظور کاهش و یا افزایش ولتاژ و همچنین به منظور ایجاد ایزولاسیون استفاده می‌شود. ترانسفورماتور فرکانس بالا در مقایسه با ترانسفورماتور برق شهر ابعاد کوچک‌تری دارد و در هسته آن به‌جای آهن از فریت استفاده شده است.

تاکنون دانستید که ترانسفورماتور چیست و چگونه کار می‌کند؟ اکنون به معرفی مشخصات ترانسفورماتورها می‌پردازیم.

مشخصات و جنس هسته ی ترانس چیست؟

جنس هسته را معمولاً از آهن فرّومغناطیس می سازند، این جنس هدایت خوبی برای خطوط قوای مغناطیسی دارد. در عین حال چون هدایت الکتریکی خوبی نیز دارد، مقداری جریان در آن القا شده که سبب بالا رفتن حرارت و همچنین موجب بالا رفتن تلفات الکتریکی به دلیل تشکیل جریان های گردابی می شود؛ برای جلوگیری از این پیشامد، هسته را ورقه ورقه می سازند.

علت صدای ترانس چیست؟

به علت وجود شار مغناطیسی، در ماده‌ی فرّومغناطیس هسته، ورقه های تشکیل دهنده‌ی هسته مرتباً حرکات ضعیفی دارند، اگر ورقه ها محکم نباشند، این حرکات پیاپی می تواند موجب صدایی شبیه وز وز در زمان برق دار بودن ترانس دست دوم شود. این حرکات در عین حال موجب ایجاد گرما و افزایش تلفات حرارتی نیز می شود.

تلفات پسماند یا هیسترزیس ترانس چیست؟

در جریان متناوب در هر ثانیه 50 تا 60 مرتبه جهت جریان تغییر می کند، این تغییر جریان موجب باقی ماندن مقداری انرژی در هسته می شود، این پسماند انرژی مانع شار کامل مغناطیسی در مراحل بعد می شود.


تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه چیست؟

شناخت تجهیزات اکتیو و تجهیزات پسیو از ملزومات دنیای امروزی است که بیش از هر زمان دیگر دسترسی به اطلاعات نامحدود یک ضرورت محسوب می‌شود. به عبارتی ما یک زندگی دیگر در دنیای دیجیتال و مجازی داریم و پهنای باند این دنیای مجازی، حیات و وجود ما را در این دنیا را برای ما ممکن می‌سازد. این در حالی است که به مرور زمان مشتریان خانگی و تجاری شبکه‌های سال خورده مسی را کنار می‌گذارند. در عوض شبکه های مسی، شبکه نوری پسیو (Passive Optical Network ((PON) به طور تساعدی برای پاسخگویی به نیازهای پهنای باند فعلی و آینده در حال استقرار هستند. برای آشنایی با کاربرد تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه مثل پچ کورد شبکه باید در مورد اصول شبکه‌های غیر فعال یا پسیو و فعال یا اکتیو صحبت کنیم.

تجهیزات پسیو چیست؟

به تجهیزاتی گفته می‌شود که توانایی تولید و یا بازتولید سیگنال‌های الکترونیکی را ندارند و فقط سیگنال‌هایی را که از سمت تجهیزات اکتیو به آن‌ها می‌رسد را انتقال می‌دهند و جا به جا می‌کنند که به آن ها پسیو یا غیر فعال گفته می‌شود.

تجهیزات پسیو مهمترین بخش‌ در هر شبکه هستند. این تجهیزات زیر ساخت هر شبکه ای را تشکیل می‌دهند و در افزایش ثبات، کیفیت و بهره‌وری شبکه بسیار موثر هستند. تجهیزات پسیو مستقیما بر روی داده‌های شبکه اثر نمی‌گذارند اما در سرعت، پایداری و امکان توسعه شبکه نقش کلیدی دارند. داده‌ها در بستر شبکه به وسیله تجهیزاتی مانند کابل مسی و فیبر نوری و پچ کورد انتقال داده می‌شوند و به وسیله رک، داکت، پاور ماژول و پچ پنل به ثبات و پایداری می‌رسند و حتی مدیریت می‌شوند.

 

پچ کورد شبکه

 

از این رو انتخاب درست و مناسب هر یک از این تجهیزات می‌تواند در سرعت و پایداری شبکه و پهنای باند تحت پوشش موثر باشند. همچنین، عیب‌یابی و توسعه شبکه را آسانتر می‌نمایند. مهم‌ترین تجهیرات پسیو شبکه شامل کابل شبکه، پچ پنل، پچ کورد، رک، ترانک، کیستون می باشد. برای آشنایی با تجهیزات اکتیو و تجهیزات پسیو شبکه باید بدانید انواع مختلفی از شبکه‌ها وجود دارد که گونه‌های بسیاری از اطلاعات را حمل می‌کنند. با این حال، همه این شبکه‌ها را می‌توان در یکی از دو دسته پسیو (Passive) یا اکتیو (Active) قرار داد.

هم چنین برای شناخت این گونه شبکه‌ها باید المان‌ها یا تجهیزات اکتیو و پسیو شبکه را بشناسید. انواع مختلفی از المان‌ها در سیستم‌های الکتریکی وجود دارد مانند R L C، دیود، ترانزیستور، Op-amp، منبع ولتاژ، منبع جریان، ترانسفورماتور و مواردی این چنین.

تجهیزات اکتیو چیست؟

تجهیزاتی که توانایی تولید سیگنال، تقویت سیگنال، ضعیف کردن سیگنال یا اصلاح سیگنال را دارند، به عنوان عناصر یا تجهیزات اکتیو شناخته می شوند. در غیر این صورت تجهیزات پسیو است.

تفاوت شبکه اکتیو با شبکه پسیو

یک شبکه پسیو از تجهیزات و اجزای الکتریکی برای رساندن سیگنال از یک مکان به مکان دیگر استفاده نمی‌کند. در عوض یک شبکه اکتیو یا پچ کورد شبکه از تجهیزات یا اجزای الکتریکی استفاده می‌کند تا سیگنال را از یک مکان به مکان دیگر هدایت کند. با توجه به رسانه انتقال که در شبکه‌ها استفاده می‌شود، شبکه مسی پسیو ، شبکه مسی اکتیو، شبکه نوری پسیو و شبکه نوری اکتیو وجود دارد که هرکدام تجهیزات مربوط به خود را دارند.

تقسیم بندی کلی شبکه پسیو

شبکه پسیو نوعی شبکه رایانه ای است که در آن هر گره یا نود (node) با عملکرد یا فرآیند از پیش تعریف شده ای کار می کند. این به این معنی است که شبکه های پسیو هیچ دستورالعمل خاصی را در هر گره به طور جداگانه اجرا نکرده و رفتار آنها را به صورت پویا تغییر نمی دهند. شبکه های پسیو هیچ منبع نیروی الکتریکی ندارند. آنها از تجهیزات پسیو مانند مقاومت ها و خازن ها تشکیل شده اند.

شبکه مسی پسیو چیست؟

انواع مختلفی از شبکه های مسی پسیو وجود دارد. با این حال چیزی که تقریباً همه با آن آشنایی دارند شبکه تلویزیون کابلی (CATV) خانگی آنها است. در شبکه CATV مسی ، ارائه دهنده کابل سیگنال را از طریق کابل کواکسیال به خانه می رساند. در ابتدایی ترین شبکه ، کابل وارد خانه می شود و به یک تلویزیون منتقل می شود. با این حال ، بسیاری از خانه ها تنها یک تلویزیون ندارند. برای خانه هایی که چندین تلویزیون دارند ، سیگنال ارائه دهنده کابل برای دریافت سیگنال باید برای هر تلویزیون تقسیم شود. تقسیم معمولاً با دستگاه ارزان قیمت انجام می شود که معمولاً از آن به عنوان تقسیم کننده یاد می شود. تقسیم کننده نیازی به برق ندارد. به طور معمول یک ورودی واحد خواهد داشت و ممکن است دو ، سه ، چهار یا بیشتر خروجی داشته باشد. یک کابل جدا از شکاف به هر تلویزیون هدایت می شود.

یکی از مشکلات این نوع شبکه از دست دادن قدرت سیگنال است. همانطور که سیگنال ارائه دهنده کابل تقسیم شده و به چندین تلویزیون هدایت می شود ، قدرت سیگنال برای هر تلویزیون کاهش می یابد. افزودن تلویزیون های زیاد می تواند قدرت سیگنال را تا جایی کاهش دهد که هیچ یک از تلویزیون ها قدرت سیگنال کافی را برای کارکرد صحیح دریافت نکنند. وقتی این اتفاق می افتد ، وقت آن است که به نصب یک شبکه اکتیو CATV فکر کنیم.

تجهیزات پسیو شبکه مسی چیست؟

از تجهیزات پسیو شبکه می توان به کابل شبکه، پچ کورد شبکه، ابزارآلات شبکه و اتصالات شبکه از قبیل پچ پنل شبکه، کیستون شبکه، کیستون تلفن، و سوکت شبکه اشاره کرد. هرچند این تجهیزات را می توان در یک شبکه اکتیو مانند شبکه لن خانگی که از تجهیزات اکتیو مانند مودم و روتر استفاده می کنند به کار برد. اما این متعلقات به تجهیزات پسیو شبکه تعلق دارند زیرا به خودی خود سیگنال را تولید یا تغییر نمی دهند.

شبکه فیبر نوری پسیو

انواع مختلفی از شبکه های نوری پسیو (PON) وجود دارد. یکی از رایج ترین آنها شباهت زیادی به شبکه پسیو CATV دارد. اما از فیبر نوری به جای کابل کواکسیال استفاده می شود. بسیاری از تجهیزات پسیو شبکه برای پشتیبانی از انواع مختلف توپولوژی شبکه فیزیکی در دسترس هستند. کانکتور یا کوپلر های نوری هسته اصلی هر PON هستند. یک کانکتور نوری ممکن است دو یا چند سیگنال نوری را در یک خروجی واحد ترکیب کرده یا یک ورودی نوری واحد را گرفته و آن را به دو یا چند خروجی جداگانه توزیع کند. در تصویر زیر مثالی از کوپلر 1 × 6 آورده شده است. این کوپلر در حال تقسیم یک سیگنال ورودی واحد به شش خروجی است.

بنابراین PON یک شبکه ارتباط از راه دور است که اطلاعات را از طریق خطوط فیبر نوری منتقل می کند. این نوع شبکه پسیو است زیرا از تقسیم کننده هایی که به منبع نیرو احتایج ندارند برای هدایت داده های ارسال شده از یک مکان مرکزی به مقاصد مختلف استفاده می کند.


دلایل خاموش شدن ناگهانی مانیتور

 

مانیتورم همچنان سیاه می شود بعد از چند ثانیه چشمک می زند و سپس خاموش می شود، سپس به صفحه سیاه / خالی می رود. گاهی اوقات مجبور می شوم 20 بار آن را روشن و خاموش کنم تا مانیتور به درستی کار کند و بعضی روزها، مانیتور من اصلاً روشن نمی شود! هنگامی که این اتفاق می افتد، چراغ قدرت مانیتور من زرد می ماند و انگار مانیتور در حالت خواب است یا در حالت آماده به کار است. در حالت عادی چراغ برق سبز است وقتی روشن است و به درستی کار می کند. آیا ایده ای دارید که چرا مانیتور من مدام خاموش می شود؟ آیا من باید تعمیر مانیتور انجام دهم و یا نیاز به تعویض آن دارم؟

علت خاموشی در مانیتور

دلایل زیادی وجود دارد که چرا مانیتور مدام خاموش می شود و در نتیجه صفحه خالی می شود. بهترین راه حل این مشکل از طریق فرآیند حذف است. به این ترتیب، من لیستی از کارهایی را که می توانید برای تعیین علت سیاه ماندن یا خاموش شدن پراکنده مانیتور انجام دهید، مرور خواهم کرد.

تعمیر مانیتور

در اینجا خلاصه ای از برخی از آزمایش ها است که می توانید سعی کنید بفهمید چه چیزی ممکن است اشتباه باشد:

از سالم بودن کابل های مانیتور اطمینان حاصل کنید

پیکربندی کابل DVI و HDMI خود را مرور کنید

اطمینان حاصل کنید که کابل های مانیتور آسیب ندیده اند

تنظیمات مدیریت توان را بازنشانی کنید و محافظ صفحه را غیرفعال کنید

آخرین درایور کارت گرافیک را دریافت کنید

مانیتور را روی رایانه دیگری امتحان کنید

نمایشگر LCD را تعمیر یا تعویض کنید

از سالم بودن کابل های مانیتور اطمینان حاصل کنید

اولین کاری که باید انجام دهید این است که از اتصال صحیح سیم برق مانیتور و کابل نمایشگر مانیتور اطمینان حاصل کنید.

برای شروع تعمیر مانیتور آن را بچرخانید تا قسمت پشتی آن مشخص شود و به کابل هایی که به آن می رسند توجه داشته باشید. سیم برق مانیتور از پریز برق به مانیتور می رود. اگر ایمن نباشد، مانیتور به سادگی روشن نمی شود (نشان دهنده عدم وجود منبع تغذیه در جلوی مانیتور)، یا ممکن است باعث کوتاه شدن مانیتور شود.

در این حالت، اطمینان حاصل کنید که سیم برق به طور کامل فشار داده شده و اتصال ایمن است. توجه داشته باشید که اکثر کابل های برق مانیتور دارای اتصال C13/C14 هستند.

در مرحله بعد، کابل نمایشگر مانیتور را بررسی کنید. کابل نمایشگر مانیتوری است که تصویر را از کامپیوتر به صفحه LCD منتقل می کند. از پشت کامپیوتر به مانیتور اجرا می شود، بنابراین این بار باید اتصالات را در دو طرف آن بررسی کنید.

برای انجام این کار: به پشت مانیتور بروید و کابل بزرگ دیگر (معمولاً مشکی) را پیدا کنید - کابل DSUB (VGA) 15 پین، DVI یا HDMI خواهد بود. کابل را تا کامپیوتر دنبال کنید و به جایی که وصل شده توجه کنید. حالا مطمئن شوید که کابل به دو سر آن پیچ خورده است.

توجه داشته باشید که کابل های HDMI نمی توانند پیچ شوند. اگر از نظر فضا بسیار محکم هستید و/یا اگر کابل آنقدر ضخیم است که نمی توانید به درستی خم شوید (به منظور ایجاد اتصال)، ممکن است بخواهید از آداپتور HDMI مرد به زن استفاده کنید.

حالا، مانیتور را روشن کنید تا ببینید آیا روشن می شود یا خیر. در غیر این صورت، سیم ها را روی کابل های برق و ویدئو بچرخانید تا ببینید آیا باعث روشن شدن یا خالی شدن مانیتور می شود. اگر یکی از سیم ها خراب است، صفحه نمایش روشن و خاموش می شود تا با حرکت شما همزمان شود. در صورت عدم تغییر، به مرحله بعدی بروید.

پیکربندی کابل DVI و HDMI خود را مرور کنید

در مورد HDMI و DVI، نکات بیشتری را باید در نظر داشته باشید.

به زبان ساده: DVI و HDMI هر دو سیگنال های دیجیتالی هستند. اگر سیگنال خیلی ضعیف باشد، مانیتور با رایانه همگام نمی شود و در نتیجه صفحه خالی می شود. اگر کابل بیش از حد طولانی باشد یا سیگنال جدا شده باشد (با استفاده از DVI یا HDMI جداکننده بدون منبع تغذیه)، این می تواند باعث سیاه شدن مانیتور شود زیرا سیگنال به اندازه کافی قوی نیست.

بر اساس تجربه، برخی از کابل های HDMI پس از مدتی به سادگی همگام سازی صحیح را متوقف می کنند، هرچند قبلاً خوب کار می کردند و حتی اگر همان کابل روی دستگاه دیگری خوب کار می کرد. گاهی اوقات، در صورت تغییر پیکربندی سخت افزاری، کابل های HDMI به درستی کار نمی کنند.

به عنوان مثال، ممکن است یک گیرنده استریو خریداری کرده باشید و کابل را به جای مستقیم از طریق مانیتور از طریق گیرنده عبور دهید. در این حالت، می توانید شکافنده یا گیرنده را دور بزنید و ببینید آیا تفاوتی ایجاد می کند یا خیر.

به هر حال، پیشنهاد می کنیم کابل HDMI دیگری را امتحان کنید. در غیر این صورت، دستگاهی بخرید که دارای AWG (ضخامت) بالا باشد زیرا این امر به اطمینان از سیگنال قوی کمک می کند. کابلهای 6 فوت (یا بزرگتر) 24 AWG CL2 HDMI توسط Monoprice را پیشنهاد می کنیم.

با فرض اینکه کابل ها به طور ایمن به برق متصل شده اند، مانیتور را روشن کرده و بررسی کنید که آیا به علت سیاه شدن نیاز به تعمیر مانیتور ادامه می یابد یا خیر. اگر نه، به مرحله بعدی بروید.